Հայաստան աշխարհ, դու մեր կարոտն ես՝ քո կյանքով անմահ.
Քո ճամբան հնում արնոտ, քարոտ էր. դու ծաղկիր հիմա:
Ուր լինենք հավետ քո հուր կարոտը տունն է հայրենի,
Մաշտոցի հզոր լեզուն վառ հույսն է ամեն մի հայի:
Փառքդ թռչում է, երգդ կանչում է, հողդ դարձրել ես ծով գանձ.
Սիրտդ կայտառ է, միտքդ պայծառ է, ազգ իմ փառապանծ:
Բարձրացնենք սիրով մեր սուրբ գավաթը, հանուն հայության.
Թող անմար պահի նա իր հավատը հուր եւ հավիտյան:
Ուր լինենք հավետ քո հուր կարոտը տունն է հայրենի.
Մաշտոցի հզոր լեզուն վառ հույսն է ամեն մի հայի:
Փառքդ թռչում է, երգդ կանչում է, հողդ դարձրել ես ծով գանձ.
Սիրտդ կայտառ է, միտքդ պայծառ է, ազգ իմ փառապանծ: