Ատանայի Ողբը
Ատանայի Ողբը Կոտորածն անգութ, հայերը թող լան, Անապատ դարձաւ շքեղ Ատանան. Կրակն ու սուրը եւ անխիղճ թալան Ռուբինեանց տունը ա՜խ, ըրին վերան։ Րոպէ մը չ՚անցաւ ու հայոց խեղճեր, Ինկան սուրին տակ խուժանին ահեղ, Ժամեր ու դպրոցք բոցի մէջ կորան, Բիւրաւոր հայեր անխնայ մեռան։ Պարապ էր աւա՜ղ, հարուստ Ատանան, Մոխիր էր դարձէր ամբողջ Կիլիկիան. Միայն ապրեցաւ Read More …